Al van het begin ik de somali leerde kennen, was ik ook al verliefd op de zilver.  Maar daar een mooie zilver moeilijk te vinden was, en we de wildkleur natuurlijk ook heel mooi vonden (we hadden reeds een wildkleur abessijn), zijn we bij Lara terecht gekomen. Toch bleef ik gefascineerd door de zilver, Ninna wou ik eerst nog laten dekken door een zwart zilver kater, maar daar zij maar niet krols werd, was de kater waar wij een oogje op hadden, reeds gecastreerd.  Na de dood van Diva, zijn wij dan voor een abessijn variant kater gegaan, Aramis, omdat we terug verlangden naar een abessijntje en hij haar later zou kunnen dekken.  Aramis en Ninna zijn trouwens de grootouders van Jade.

Een paar jaren gingen voorbij, en in 2008 kregen we terug zilverkriebels met het zien van de prachtige kater Maverick of Timbavati.  Bastet werd gedekt door hem en zij kreeg 2 wildkleur katertjes en 2 zwart zilver poesjes.
Ik heb lang getwijfeld of ik 1 van de zilvertjes ging houden, want dat was immers onze bedoeling, maar omdat we zopas reeds Destiny en Enigma hadden gehouden en we ook net een baby erbij hadden, leek het ons niet verstandig om op dat moment nog een poesje te houden.  Ook de klik zat er niet volledig en dat is toch belangrijk als je een poesje houdt.  We wilden dan wel iemand zoeken die een nestje wou nemen met een poesje uit deze combinatie, die hebben we ook gevonden.  Eventueel zouden we dan een dochter van haar terug adopteren.  Maar omdat het een jaar later nog niet duidelijk was of 'Faith' wel degelijk kittens zou gaan krijgen omdat haar personeel nog twijfels had en ik daar zeker ook niemand in wil verplichten, wilden we nog een zilvercombinatie doen, ditmaal met Alana. 
We wilden graag een zwart zilver kater voor haar, maar de kater waar wij op wachtten, bleek nog een werkend suprelorin implantaat te hebben en het kan wel even duren voordat dit uitgewerkt is.  Alana kon hier niet meer op wachten, het was al bijna 1,5 jaar geleden dat zij een nestje had gehad en de laatste tijd begon zij steeds frequender krols te worden met sproeigedrag erbij.  We zijn toen terecht gekomen bij Van Doekosjka's Spring Jumper 'Jack', een prachtige sorrel zilver kater.  Eerst waren wij hier wat minder voor, maar ik had bij ons eerder bezoekje aan cattery Silfescian bij de dekking van Maverick x Bastet reeds kennis gemaakt met Kelly Kathleen, waardoor ik deze kleur ook mooi ben beginnen vinden.  Maar Johnny was hierin nog niet overtuigd, maar uiteindelijk heeft hij toch toegestemd om Alana naar Jack te laten gaan.  Toen hij hem zag, was hij ook direct verkocht, de kleur is in het echt zoveel mooier dan op foto.  En Jack is daarnaast ook een super lieve jongen.

De eerste dekking van Jack en Alana liep helaas uit tot een schijnzwangerschap, de herdekking was gelukkig wel geslaagd.  Op 19 september 2010 werden 4 kittens geboren, helaas is eentje doodgeboren, de 3 anderen waren kerngezond.  Er werd één zilvertje geboren en dit was tot onze grote blijdschap een poesje, onze Jade.

Jade groeide uit tot een uitzonderlijk lief poesje, die in no time ons hart helemaal veroverde !!
Toen ze bijna 6 maanden was, werd zij voor het eerst krols, dit is redelijk vroeg, liever had ik gehad dat ze hier zoals de meeste van onze andere katten mee wachtte tot ze 1 jaar was, maar helaas.  Normaal hoor je haar niet, maar op dat moment wel natuurlijk hihi, dan weet je dat ze een stem heeft, al valt het nog wel goed mee.

We gaan af en toe met Jade naar een show,de eerste show viel wat tegen omdat ze een paar dagen erna geen eetlust meer had, en dit heeft me toch wat afgeschrikt om met haar te showen.  Ik zou het mijzelf nooit vergeven, mocht er haar iets overkomen zijn hierdoor.
Wat ze precies mankeerde weten we niet, onze dierenarts kon ook niets vinden.  Ze bleef actief en knuffelig, enkel wou ze een paar dagen niet meer eten en dat is best gevaarlijk voor een kat.
Maar gelukkig had ze daarna haar goede eetlust weer terug. 
Een paar maanden later hebben we onze tweede show met Jade gedaan en wat deed ze het goed.  Ze was heel lief voor de keurmeester, bleef haar spinnende zelf, daarna in de kooi had ze wel een beetje stress en hebben we wat feliway gespoten waardoor ze zich terug ok voelde.  Jade deed het voortreffelijk op show, ze kreeg een speciale prijs, werd BIS en ook nog eens BOB.  De beste korthaarkat van de show :-)  Wat zijn we trots.  Dit hadden we nooit verwacht omdat zilver nog redelijk nieuw voor ons is, we nog niet goed wisten of haar kleur wel goed was en daarnaast is ze een abessijn variant, een abessijn die het langhaargen onzichtbaar bij zich draagt en daardoor door sommige abessijnfokkers als minderwaardig worden beschouwd. Maar ze zijn helemaal niet minderwaardig, want ondanks ze langhaar dragen, zijn en moeten ze van uiterlijk juist hetzelfde zijn (al is de vacht van een variant vaak wel zachter en soms iets langer op bv. de buik).  Dit is ons na deze show wel duidelijk geworden, de keurmeester was vol lof over haar en duidelijk dachten de andere hier ook zo over, anders had ze nooit zo ver kunnen geraken.  Na de show was de angst er natuurlijk weer dat ze weer ziek ging worden, maar gelukkig had ze deze keer nergens last van. Daarna volgden er nog een paar shows, die ook probleemloos verliepen, op de laatste show hoefden we haar zelfs niet vast te houden. Ze bleef mooi liggen op de keurtafel. Ik stond daar eerlijk gezegd wel een beetje van te kijken, want er zat een redelijk grote showstop tussen. We moeten er wel op letten dat ze niet te dik wordt, want ze eet nogal graag en 1 keer heeft ze haar punt niet gekregen omdat ze een buikje had ;-)

Op 18 juli 2012 beviel Jade van haar eerste nestje, zowel de dekking als de bevalling verliepen helaas niet van een leie dakje :-(. Jade werd niet meer krols bij de kater en ging zich verstoppen. Toch is de kater er in geslaagd om haar succesvol te dekken met als resultaat 4 mooie kittens. Maar helaas zijn hier wel 2 van gestorven, de kittens zijn middels keizersnede op de wereld gekomen, omdat Jade een te smal bekken bleek te hebben. Het enige poesje kregen we niet meer wakker gewreven, en de enige somali stierf na een paar dagen door vocht in de longetjes. Echt heel heel droevig om zo'n 2 volmaakte kittens te moeten afgeven ... De overige 2 kittens heb ik volledig met de hand grootgebracht. Jade was wel geïnteresseerd, maar ze durfde/wilde om een bepaalde reden niet voor haar kittens te zorgen, besefte ook niet dat ze van haar waren. Ze keek vaak wel op een afstandje toe, maar meer niet. 1 dag heeft ze ze voor enkele uurtjes aanvaard, maar toen ze te lang aan haar wonde kwamen, gaf ze het op. De kittens waren van karakter geweldig, enorm aanhankelijk en zachtaardig. We hebben al zeer lieve kittens gehad, maar deze waren echt ongeloofelijk. Het was dan ook zeer moeilijk om ze af te staan, maar we hebben een perfecte thuis gevonden voor hen bij 2 verschillende gezinnen die reeds eerder 2 kittens van ons hadden geadopteerd. Klik hier om ze te zien.

Omdat Jade om de week krols werd, ze haar kittens niet gezoogd heeft, ze niet goed op de pil reageerde (krijgt daar een schijnzwangere buik van) en suprelorin ons werd afgeraden omdat de kans op onvruchtbaarheid groter was door haar keizersnede, werd ons aangeraden om haar vroeger terug naar de kater te brengen (ongeveer 6 maanden na haar keizersnede). Dit zou de kans op verklevingen en onvruchtbaarheid door de keizersnede verminderen. De dekkatereigenaar had ons een herdekking aangeboden, omdat ze het zo sneu vond van wat er gebeurd was. Hiervoor nogmaals onze grote dank Helga Brugginck !!
Omdat ze een te smal bekken zou hebben, zou Jade op dag 63 van haar zwangerschap terug een keizersnede krijgen. Maar een bevriend fokster Suzan Mejer raadde me dit af, ze dacht eerder aan weeënzwakte waardoor er waarschijnlijk te weinig ontsluiting is ontstaan. We zijn toen bij een andere dierenarts ten raadde gegaan, en zij deelden deze mening.
We zouden wachten tot haar persweeën begonnen en dan bellen zodat zij eventueel paraat konden staan, mocht het toch een keizersnede worden. Op 5 maart 2013 rond 19 uur begon Jade te persen en rond 20.30 uur werd het eerste kitten via de normale manier geboren. Maar helaas was dit kitten overleden, ik weet niet of hij reeds dood was of dat hij tijdens de bevalling is gestorven, hij heeft in ieder geval geen kik gegeven :-(. Bij dit kitten heeft ze wel enorm afgezien, ze krijste het uit. Ik was erg bang wat er ging volgen, de moed zakte in mijn schoenen, hadden we hier wel goed aan gedaan ? Ik voelde de andere kittens nog wel bewegen in haar buik. Om 22 uur werd het tweede kitten geboren, een abessijn variant meisje, ik moest een traantje wegpinken. Ze kan dus wel op een normale manier bevallen :-))) Dit kitten ging er makkelijker uit, achter haar volgde een kwartier later nog een somalibroertje en nog een kwartier later nog eentje. Jade deed alles zelf, ze at de nageboorten op en beet de navelstrengetjes door. Haar moeder, halfzus en nicht deden dit niet, dus dit was wel een aangename verrassing. Ze ving de weeën ook rustig op, alleen terwijl het eerste kitten eruit kwam, was ze in paniek.

Het viel me direct op dat Jade een zeer goede moeder was. De eerste dag wou ze graag dat ik bij haar bleef zitten, maar dat vond ik niet erg, het is echt genieten om Jade op deze manier te zien.
Jade heeft erg veel melk, dit had ze al een paar weken op voorhand. De kittens komen dus niets te kort, maar vreemd genoeg verkozen ze de voorste tepels ipv de achterste. Misschien dat deze te vol zaten ? Maar hierdoor was ik wel wat bang dat ze mastitis ging krijgen omdat deze niet gebruikt werden en overvol zaten. Ik masseerde deze dagelijks om dit te proberen te vermijden, maar er bleef veel melk inzitten. Gelukkig heeft 1 van de kittens de klieren uiteindelijk toch uitgedronken en zaten ze niet meer zo overvol.

Rond hun 3 - 4 weken begon Jade de kittens te versleuren, ze bracht ze naar beneden, maar dan vond ze dat weer niet goed en ging ze ze weer terug naar boven verplaatsen. De kittens waren hier wat van slag van, dat zag je ook aan hun gewichtjes die een paar dagen schommelden. Ik heb vervolgens de stoffen ren boven gezet en dan vond ze het weer even goed, maar na een week begon ze weer onrustiger te worden, dus heb ik deze naar beneden verhuisd en de rust was wedergekeerd. Toch voor even allessinds ...
Toen de kittens 6,5 weken waren, kwam Destiny terug van de dekkater en Jade zag haar nu als een grote bedreiging, ze viel haar dan ook zo aan. We hebben de groep dan een tijdje in 2 moeten delen, want het ging er heftig aan toe. Daarna ging alles gelukkig terug relaxed, Jade is echt een supermoeder, ze riep haar kittens nog tot hun vertrek om te drinken. Toen haar 2 zoontjes vertrokken, zag je ook dat ze het er moeilijk mee had, gelukkig voor haar dat haar dochtertje Ozira blijft, zo is het niet helemaal afscheid. Voor haar bleef ze dan ook ten volle zorgen, ze mocht nog steeds bij haar drinken, trad op als ze iets deed wat haar niet aanstaat en beschermde haar als ze vond dat een andere kat te ruuw tegen haar deed. Rond dat Ozira 4 maand was, liet Jade wel merken dat ze er minder van gediend was dat ze steeds bij haar dronk, maar toch mocht ze dit nog geregeld doen. Wil je dit nestje zien, klik hier.

We hebben bij Jade suprelorin laten zetten toen de kittens 3 maanden waren, we hebben nu een kitten van haar dus mocht ze onvruchtbaar zijn geworden door de suprelorin is dat minder erg. Jade werd echter niet krols na het zetten, waardoor ik wel een beetje twijfelde of het wel ging werken of dat het implantaat er uit is gekomen, maar tot hiertoe is ze toch nog niet krols geweest.

In de herfst van 2014 was de suprelorin uitgewerkt en werd Jade terug krols en weer meteen snel na elkaar. We wilden eerst nog een laatste nestje met haar, maar daar ze het weer moeilijker begon te krijgen door de veranderingen (krolsheid andere kat, kittens, een andere poes die terug komt van de dekkater, ...) hier in huis, hebben we besloten om haar in mei 2015 te laten steriliseren.
Omdat ik toch niet helemaal gerust was op haar reactie op 'vreemde geurtjes' heb ik uiteindelijk besloten om haar naar mijn moeder te brengen. Zo hoef ik niet meer bang te zijn dat ze onrustig wordt als er bv. een poes terugkomt van de kater en hoef ik haar ook niet te missen :-)

    

Jades Karakter

Jade is een schatje, als je naar haar ziet, begint ze al te spinnen en dit heel luid. 

Ze stoort zich niet aan onze kinderen, die op sommige momenten nogal redelijk druk zijn.  De anderen gaan op zo'n momenten liever op een rustiger plekje liggen, maar zij niet hoor.

Ze komt graag knuffelen, op je schoot liggen ronken, stevige kopjes geven, ....

Als we aan het eten zijn, probeert ze met haar lieve kopje je te verleiden of je toch niet een stukje vlees aan haar wil geven.  Ze geeft hierin niet snel op ;-) 

Jade is een heel zachtaardig poesje dat erg gehecht is aan haar thuisfront, dat verklaart ook waarom ze het niet echt naar haar zin heeft bij een uitdekking.

Als lievelingsspeelgoedje heeft ze een geel muisje, telkens weer kiest ze dit muisje uit :-)

Jade is een echte rauwvoereter, ook sommige blikvoeding lust ze, maar brokjes of snoepjes, nee daar moet ze niets van weten.
Eigenlijk zoveel te beter, want rauwvoer is zoveel gezonder.